بهترین قرص خواب و داروی خواب آور کدام است ؟

​در این مقاله در مورد انواع قرص خواب آور و عوارض احتمالی آن‌ها صحبت می‌شود. با ما همراه باشید.

همانطور که از نام آن مشخص است، قرص خواب آور به فرد کمک می‌کند تا بتواند کمی بخوابد. افرادی که اختلالات خواب مثل بی‌خوابی دارند ممکن است از این داروها برای کمک به خواب رفتن استفاده کنند. همچنین، انواع داروهای خواب‌ آور می‌توانند به شما کمک کنند که اگر در نیمه شب در معرض بیدار شدن قرار گرفتید، در حالت خواب بمانید.

قرص‌های خواب‌آور نام‌های زیادی دارند:

• خواب آور (Hypnotics)
• آرام‌بخش (Sedatives)
• کمک‌کننده‌های خواب (Sleep aids)
• داروی خواب (Sleep medicine)
• آرامش‌بخش‌ (Tranquilizers)

انواع قرص خواب آور چگونه کار می‌کنند؟

انواع مختلفی از قرص‌ خواب آور وجود دارد و هر کدام نیز به گونه‌ای متفاوت عمل می‌کنند. برخی از این داروها باعث خواب‌آلودگی می‌شوند در حالی که برخی دیگر، منطقه‌ای از مغز که شما را هشیار نگه می‌دارد را ساکت می‌کنند. ​

انواع قرص خواب آور چقدر تاثیر گذار هستند؟ ​

مطالعات نشان می‌دهد که قرص‌های خواب در بهبود استراحت شب، چندان مفید نیستند. بیشتر افرادی که با مصرف دارو به خواب می‌روند، در حدود ۸ تا ۲۰ دقیقه سریع‌تر از دیگر به خواب می‌روند. به طور کلی، کمک‌های خواب باید برای استفاده کوتاه‌مدت باشد. اگر یک رویداد استرس‌زا در زندگی مثل طلاق و یا مرگ در خانواده شما را بیدار نگاه می‌دارد، آن‌ها می‌توانند بسیار مفید باشند.

انواع قرص خواب‌آور کدامند؟

لطفا توجه داشته باشید که نویسنده این مقاله این محصولات را امتحان نکرده است. تمام اطلاعات ارائه‌شده صرفا مبتنی بر تحقیق هستند. ​

ملاتونین

مغز، هورمون ملاتونین را تولید می‌کند. ملاتونین چرخه خواب و بیداری بدن را تنظیم می‌کند. وقتی محیط بیرون روشن است، مغز کم‌تر ملاتونین تولید می‌کند و وقتی تاریک باشد، مثلا در طول زمستان، ملاتونین بیشتری را تولید می‌کند. سن نیز نقش مهمی را به عنوان فاکتور سن فرد بازی می‌کند، یعنی با افزایش سن، ملاتونین کمتری تولید می‌شود. ​

بسیاری از داروهای خواب، حاوی ملاتونین هستند. آن‌ها برای افراد دارای اختلالات خواب شبانه‌روزی که با زمان خواب و بیداری مشکل دارند، موثرتر هستند. ​ملاتونین می‌تواند برای این افراد مفید واقع شود:

• ​​​​​​​​افرادی که پرواززدگی را تجریه می‌کنند.
• افرادی که در خواب شبانه دچار مشکل هستند.
• افرادی که می‌خواهند با کار شیفتی کنار بیایند.

​​​​​​​​در سال‌های اخیر، تولید کنندگان میان وعده‌ها و نوشیدنی‌های حاوی ملاتونین را به عنوان محصولات آرامش‌بخش به بازار عرضه کرده‌اند. با این حال، پزشکان نمی‌دانند که آن‌ها تا چه حد موثر هستند.

مکمل‌های ملاتونین، بدو نیار به نسخه از طریق داروخانه‌ها و فروشگاه‌های آنلاین در دسترس هستند. ملاتونین با دوز ۱ تا ۱۰ میلی‌گرم موجود است و فرد باید در هنگام خواب آن را مصرف کند. مدت زمانی که اثرات دارو باقی می‌مانند، به مقدار مصرف شده بستگی دارد.​

این امکان وجود دارد که ملاتونین، بیش از حد مصرف شود. بنابراین افراد همیشه باید از دستورالعمل‌های محصول پیروی کنند و یا با پزشک در مورد دوز ایمن دارو صحبت کنند. ​

شواهد محدود نشان می‌دهد که ملاتونین می‌تواند بی‌خوابی را درمان کند. اگرچه یافته‌های ترکیبی نیز وجود دارد، اما بیشتر تحقیقات از جمله یک بررسی بزرگ در سال ۲۰۱۷ نشان می‌دهند که ملاتونین می‌تواند زمان لازم برای به خواب رفتن را کاهش دهد.

ریشه سنبل‌الطیب

ریشه سنبل‌الطیب جز مشترک گیاه سنبل‌الطیب است. بسیاری از مکمل‌های گیاهی حاوی سنبل‌الطیب هستند تا خواب را بهبود بخشند، اضطراب را تسکین دهند و باعث آرامش شوند. مکمل‌ها به شکل‌های مختلفی از جمله چای، مایعات و کپسول‌ها وجود دارند. آن‌ها ممکن است برای افرادی که نمی‌خواهند قرص یا دارو مصرف کنند مناسب باشند. ​

چندین مطالعه بالینی نشان داده‌اند که مصرف سنبل‌الطیب می‌تواند کیفیت خواب افراد مبتلا به بی‌خوابی را بهبود بخشد. با این حال، شواهد کافی برای تایید این که آیا ریشه سنبل‌الطیب یک داروی خواب موثر است یا خیر، در دسترس نیست. ​

مشخصات ایمنی ریشه سنبل‌الطیب هم هنوز مشخص نیست. عوارض جانبی احتمالی ممکن است شامل سردرد، گیجی، خارش و مشکلات معده باشد. بعضی از مردم بعد از خوردن ریشه سنبل‌الطیب، در صبح احساس خواب‌آلودگی می‌کنند. ​

از آنجایی که جامعه پزشکی هنوز از اثرات سنبل‌الطیب مطمئن نیست، افراد باردار و کودکان زیر ۳ سال نباید از آن استفاده کنند. ​داروهای خواب مبتنی بر ریشه سنبل‌الطیب در داروخانه‌ها و فروشگاه‌های آنلاین موجود هستند. در نهایت، افراد نیز باید برای مشاوره در مورد ایمنی و دوز دارو با پزشک خود صحبت کنند.

آرام‌بخش آنتی‌هیستامین

آرام‌بخش آنتی‌هیستامین، می‌توانند به کسانی که در به خواب رفتن مشکل دارند، کمک کند. برخی آنتی‌هیستامین‌های بدون نسخه که معمولا افراد برای درمان آلرژی از آن‌ها استفاده می‌کنند، می‌توانند باعث خواب‌آلودگی شوند. اما همه‌ی آنتی‌هیستامین‌ها این اثر را ندارند. برخی افراد از آنتی‌هیستامین‌های آرام‌بخش که به آنتی‌هیستامین‌های نسل اول نیز مشهور هستند، برای بهبود خواب و یا تسکین تنش و اضطراب استفاده می‌کنند. ​

موارد زیر، آنتی‌هیستامین‌های آرام‌بخش هستند:

• ​​​​​​​دیفن هیدرامین، جزء فعال در بنادریل (Benadryl)
• متیل آمین، جزء تشکیل‌دهنده فعال در Unisom
• سیپریزین، جزء فعال در مارزین ​(Marezine)

آنتی‌هیستامین‌های نسل دوم به احتمال کمتری، خواب‌آلودگی ایجاد می‌کنند و از آن‌ها برای درمان علائم طولانی‌مدت آلرژی استفاده می‌شود و به اندازه داروهای خواب موثر نیستند. ​

در زیر آنتی‌هیستامین‌های غیرآرام‌بخش آورده شده‌ است:

• سیتریزین، ماده موثره موجود در Zyrtec
• لوراتادین، ماده موثره در کلیاریتین (Claritin)
• فکسوفنادین، ماده موثره در آلگرا (Allegra) ​

یک پزشک ممکن است یک آنتی‌هیستامین آرام‌بخش را توصیه کند، اما تنها به عنوان یک راه‌حل کوتاه‌مدت. اگر چه این داروها اعتیاد آور نیستند اما بدن به سرعت به آن‌ها عادت می‌کند. بنابراین در طول زمان اثرگذاری آن‌ها کمتر می‌شود.​ برای جلوگیری از مصرف بیش از حد این داروها، باید به دستورالعمل‌های محصول توجه ویژه داشت.

عوارض جانبی بالقوه قرص‌های خواب چیست؟

تقریبا هشت نفر از هر ۱۰ نفر روز بعد از مصرف داروهای خواب، اثر اضطراب را تجربه می‌کنند. آن‌ها احساس خواب‌آلودگی می‌کنند، تفکر درهم و برهم دارند و سرگیجه یا مشکلات تعادل را تجربه می‌کنند. ​این اثرات می‌توانند بر توانایی شما در رانندگی، کار کردن، رفتن به مدرسه و انجام کارهای روزانه تاثیر منفی بگذارد. ​

• یبوست یا اسهال
• خشکی دهان
• سردرد
• ضعف عضلانی
• مشکلات گوارش، مانند سوزش معده و تهوع

وقتی شما هر شب داروهای خواب را مصرف می‌کنید بدن شما ممکن است به آن‌ها وابسته شود. وقتی مصرف دارو را متوقف کنید، ممکن است بی‌خوابی بدتر از قبل شود. این اثر، بی‌خوابی بازگشتی نامیده می‌شود. ​اگر مدت زیادی است که از انواع قرص خواب آور استفاده می‌کنید، با پزشک خود در مورد نحوه توقف ایمن مصرف آن‌ها صحبت کنید. متوقف ساختن مصرف آن‌ها ممکن است چندین ماه طول بکشد همچنین نباید این داروها را با داروهای مسکن و یا الکل ترکیب کنید.

برخی از داروهای تجویزی خواب ممکن است باعث ایجاد پاراسومنیا شوند. در حالی که فرد همچنان خواب است، این اختلال خواب مخرب می‌تواند باعث رفتارهای خطرناکی شود. افرادی که داروهای خواب آور مصرف می‌کنند، ممکن است در خواب راه بروند یا چیزی بخورند، دارو مصرف کنند، صحبت کنند یا حتی رانندگی کنند، در حالی که از این امر آگاه نیستند. ممکن است به نظر برسد که فرد بیدار ایت اما مغز وی کاملا هشیار نیست. بیشتر افراد انجام این کارها را بعد از بیدار شدن به یاد نمی‌آورند.

بنزودیازپین‌ها نیز می‌توانند اعتیادآور باشند و منجر به سوءمصرف مواد شوند. برای کاهش این خطر، پزشکان تنها این قرص‌های خواب را برای استفاده کوتاه‌مدت تجویز می‌کنند.